Ostatnie badania zwróciły uwagę na związek pomiędzy ekspozycją na promienie ultrafioletowe (UV) a rozwojem zaburzeń pigmentacyjnych na skórze. Naukowcy od dawna wiedzą, że promieniowanie UV pochodzące ze słońca może powodować oparzenia słoneczne i zwiększać ryzyko raka skóry. Jednak coraz więcej dowodów sugeruje, że promienie te mogą również powodować nadprodukcję melaniny, pigmentu nadającego skórze kolor, co prowadzi do pojawienia się ciemnych plam lub plam na skórze.
Powszechnym zaburzeniem pigmentacji, które uważa się za powiązane z ekspozycją na promieniowanie UV, jest melasma, znana również jako ostuda. Schorzenie to charakteryzuje się występowaniem brązowych lub szarawych plam na twarzy, często ułożonych w symetryczny wzór, i najczęściej występuje u kobiet. Chociaż dokładna przyczyna melasmy nie jest znana, badacze uważają, że przyczyną są hormony, genetyka i promieniowanie UV.
Inną postacią zaburzenia pigmentacji związaną z ekspozycją na promieniowanie UV jest przebarwienie pozapalne (PIH). Dzieje się tak, gdy na skórze pojawia się stan zapalny, na przykład w przypadku trądziku lub egzemy, a melanocyty w dotkniętym obszarze wytwarzają nadmiar melaniny. W rezultacie po ustąpieniu stanu zapalnego na skórze mogą pozostać przebarwione plamy lub plamy.
Związek pomiędzy promieniowaniem UV a zaburzeniami pigmentacji podkreśla znaczenie ochrony skóry przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym. Można to osiągnąć, nosząc odzież ochronną, taką jak koszulki z długim rękawem i czapki, oraz stosując filtry przeciwsłoneczne o współczynniku SPF co najmniej 30. Ważne jest również unikanie długotrwałej ekspozycji na słońce, zwłaszcza w godzinach szczytu, kiedy wskaźnik UV jest niższy. wysoki.
Dla osób, które już cierpią na zaburzenia pigmentacji, dostępne są metody leczenia, które mogą pomóc w zmniejszeniu widoczności ciemnych plam lub plam. Należą do nich kremy do stosowania miejscowego zawierające takie składniki, jak hydrochinon lub retinoidy, peelingi chemiczne i terapia laserowa. Jednak ważna jest współpraca z dermatologiem w celu ustalenia najlepszego sposobu leczenia, ponieważ niektóre terapie mogą nie być odpowiednie dla niektórych typów skóry lub mogą powodować niepożądane skutki uboczne.
Chociaż związek między promieniowaniem UV a zaburzeniami pigmentacji może być niepokojący, należy pamiętać, że nie wszystkie formy pigmentacji są szkodliwe lub wskazują na poważniejszy problem zdrowotny. Na przykład piegi, czyli skupiska melaniny pojawiające się na skórze, są na ogół nieszkodliwe i nie wymagają leczenia.
Podsumowując, związek pomiędzy promieniowaniem UV azaburzenia pigmentacyjnepodkreśla znaczenie ochrony skóry przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym. Podejmując proste środki ostrożności, takie jak noszenie odzieży ochronnej i stosowanie filtrów przeciwsłonecznych, można zmniejszyć ryzyko wystąpienia zaburzeń pigmentacji i innych problemów skórnych związanych ze słońcem. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z dermatologiem w celu ustalenia najlepszego sposobu leczenia.
Czas publikacji: 26 kwietnia 2023 r
