Ostuda jest częstym nabytym zaburzeniem pigmentacji skóry w praktyce klinicznej. Występuje głównie u kobiet w wieku rozrodczym, ale można ją również zaobserwować u mniej znanych mężczyzn. Charakteryzuje się symetryczną pigmentacją na policzkach, czole i policzkach, przeważnie w kształcie skrzydeł motyla. Jasnożółty lub jasnobrązowy, ciężki ciemnobrązowy lub jasnoczarny.
Choroba może rozwinąć się u prawie wszystkich mniejszości rasowych i etnicznych, ale na obszarach o intensywnej ekspozycji na promieniowanie UV, takich jak Ameryka Łacińska, Azja i Afryka, częstość występowania jest większa. U większości pacjentów choroba rozwija się między 30. a 40. rokiem życia, a zapadalność u 40- i 50-latków wynosi odpowiednio 14% i 16%. U osób o jasnej karnacji choroba rozwija się wcześnie, u osób o ciemnej karnacji rozwija się później, nawet po menopauzie. Badania przeprowadzone na małych populacjach w Ameryce Łacińskiej wykazują częstość występowania od 4% do 10%, 50% u kobiet w ciąży i 10% u mężczyzn.
W zależności od miejsca występowania, melasmę można podzielić na 3 typy kliniczne, obejmujące środkową część twarzy (czoło, grzbiet nosa, policzki itp.), jarzmową i żuchwę, a częstość występowania wynosi 65%, 20 odpowiednio % i 15%. Ponadto uważa się, że niektóre idiopatyczne choroby skóry, takie jak idiopatyczna pigmentacja skóry wokół oczu, są powiązane z melasmą. Ze względu na miejsce odkładania się melaniny w skórze, melasmę można podzielić na naskórkową, skórną i mieszaną, wśród których najczęstszy jest typ naskórkowy, a najbardziej prawdopodobny jest typ mieszany,Lampa Woodajest pomocny w identyfikacji typów klinicznych. Wśród nich typ naskórka jest jasnobrązowy w świetle Wooda; typ skórny jest jasnoszary lub jasnoniebieski pod gołym okiem, a kontrast nie jest widoczny w świetle Wooda. Dokładna klasyfikacja melasmy jest korzystna przy wyborze późniejszego leczenia.
Czas publikacji: 6 maja 2022 r
